Spotkaliśmy się dzisiaj jako społeczność naszej ukochanej jedynki w pięknej scenerii w odświętnych strojach by uczcić Dzień Edukacji Narodowej, święta wprowadzonego Ustawą z dnia 27 kwietnia 1972 r. zwaną Kartą praw i obowiązków nauczyciela.
Ustanowiła ona święto państwowe zwane Dniem Nauczyciela obchodzone w naszym kraju w rocznicę powołania Komisji Edukacji Narodowej. W ten sposób uczczono pamięć wydarzeń z 1773 roku. Schyłek I Rzeczypospolitej i głęboki kryzys państwa zagrożonego rozbiorami skłonił ówczesne elity naszego narodu do działań naprawczych mających na celu ratowanie suwerenności. Wtedy to dnia 14 października na wniosek króla Stanisława Augusta Poniatowskiego powołano w Polsce Komisję Edukacji Narodowej – pierwsze w naszym kraju i całej Europie świeckie ministerstwo oświaty. Było ono centralnym organem władzy oświatowej w Polsce, zależnym tylko od króla i Sejmu. Poza reorganizacją systemu szkolnictwa w Polsce, ogromną zasługą Komisji było wprowadzenie do szkół nauczania w języku polskim w miejsce obowiązującej wcześniej łaciny. Kadra nauczycielska, wykształcona i wychowana w oparciu o ideały i zasady opracowane przez Komisję, a osadzone w duchu Oświecenia kontynuowała swą działalność jeszcze długo po utracie przez Polskę niepodległości.
Naszą uroczystość uświetnili przybyli goście i rodzice. Wszyscy złożyli życzenia nauczycielom i wręczyli kwiaty, a uczniowie klas drugich wykonali okolicznościowy program z wierszami, piosenkami i życzeniami z okazji Dnia Nauczyciela.
Pan dyrektor powiedział, że „dzisiejszy dzień jest najlepszą okazją do tego, by pochylić się z wielką wdzięcznością przed tymi spośród nas, dla których praca nauczyciela to nie jest zawód lecz misja pozostająca głównym sensem życia, a dobro ucznia jest nieustannie najwyższą i najcenniejsza wartością”, a następnie życzył nauczycielom „tego co najważniejsze ale i coraz trudniej osiągalne w naszym zawodzie: satysfakcji z wykonywanej pracy, zrozumienia i zaufania ze strony rodziców i szacunku ze strony uczniów”.